Martes ang paborito kong araw. Madaming magagandang nangyayare pag Martes. Baka coincidence lang. Pero ewan ko, yung masasayang araw ko natatapat ng Martes. So itong Tuesday, napatalon talaga ako sa tuwa sa harap ng mailboxes sa building namin. Pano ba naman mga friends, nakatanggap ako ng package from down under! Imported galing Australia! Alam ko jina-judge ako ng mga dumadaan at ibang nag bubukas ng mailbox, eh wala naman akong pake kasi nga only judge can god me hahahhahaha!
Gusto ko magpasalamat kay ate Rowan ng Ourlifeinsuitcases. Anniversary gift nya ito sa akin nung nag 1 year tong si spacekoto. After ko ma-post yung first anniv blog ko na Happy Anniversary Spacekoto (Sino Nag Print?), nag email sya sa akin at hiningi ang address ko at meron daw syang gantimpala sa akin. Syempre bigay ko agad agad hahahhaha. Sya ang unang naging kaibigan ko dito sa Word Press. Last year October un, lagyan natin ng date.. October 7 ayan hahaha ayyy mag 1 year na ang friendship natin dito ate Suitecase. Dahil dyan kakain tayo sa labas. Basta sa labas ahahahaha!
Eto na nga dumating na ang aking gantimpala. Ang laman ng package ay hindi isa kundi apat na crochet na coasters. Ang sosyal pakinggan. In tagalog, ginantsilyong patungan ng baso o tasa. Tats na tats ako. Sa wakas level up na ang pag inom ko ng tubig ahehehehe. Mas natutuwa kasi ako pag nakakatanggap ng gift na ginawa kesa nabili kasi alam kong pinag laanan ng oras at effort. At knowing isa ito sa mga projects nya, sobrang honored ako like an honor student hahahaha. Literally, ito yung bumuo ng araw ko.
Solb na ko sa coasters eh, pero awuw may letter na nakalakip. At nakasulat sa 1/4 sheet na papel. OMG. May mga memories na nag babalik sa utak ko (throwback tuesday itu). Naalala ko ung terror kong teacher nung highschool, tawag namin sa kanya Mrs. 1/4 Sh*t. Eh pano pag pasok nya ng classroom “get 1/4 sheet of pad paper” agad ang intro. Laging quiz ang start ng klase namin. Nanginginig kaming nag tutupi ng intermediate paper habang hinahati sa apat ang papel. Tapos may classmate ka pang kung makahingi ng papel kala mo may patago. Pag di ka nagbasa ng lesson in advance mangongolelat ka. Dalawa lang ang tinatawag nya after ng quiz, yung nakakuha ng highest score at yung olats. Hindi naman ako natatawag sa pinaka mababang score, hindi rin sa pinaka mataas na score, sa gitna lang ako.. ligtas sa kahihiyan hahhahahaha! Tapos mula dun sa mga 1/4 sheet na mga quiz namin dun sya tatawag ng name para sa recitation. Dun ako di nakaligtas. Ang saya saya!
At eto nakakita nanaman ako ng 1/4 sheet of paper. Pero sa pagkakataon na to, hindi ako natakot. Naiyak ako wahahhahaha.. oo mababa luha ko, naka puwesto sya malapit sa eyelid ko hahahahaha! Yung nakasulat dun ung mga kailangan ko marinig (mabasa). Minsan kasi naisip ko, kung wag muna ko mag blog.. mga 1 month, 2 months, 3 months.. ganyan baka kaumay na kasi pinag sasabi ko. Pero after ko mabasa yung sulat. Sabi ko sa sarili ko.. eh ano kung maumay sila.. padalhan ko na lang sila ng atchara (comment down below kung gusto nyo ng atchara ahahhahaha).
Naniniwala ako na kung mag-aappreciate ka ng tao, itodo mo na. So itotodo ko na. Mula sa kaibuturan ng aking puso, ate Suitcase gusto kong magpasalamat sa paniniwala sa akin na may kabuluhan ang mga sinusulat ko, thank you sa friendship at sa 1/4 sheet (uy may rhyme). Salamat sa mga coasters ginamit ko agad sila. Nilagay ko sila sa lugar na lagi ko sila makikita. Forever ko tong i-ke-keep (may forever).
Madami syang puedeng pag gamitan. Eto na sila.
Thank you ulit ate Suitcase. Nabura sa isip ko ang pait na dulot ng 1/4 sheet of paper hahahahaha. Ngayon source ko na sya ng lakas ng loob. Maraming salamat. 🙂
Nagmamahal din, Space
