Di ko alam kung pano ko sisimulan. O sige ganito, birthday ko kasi nung April 13. December last year pa, pina plano na namin ng ate ko na pumunta ng Seoul kasi kinain na din kami ng sistema ng korean drama. Wish ko sa birthday ko mag suot ng hanbok costume habang nasa ilalim ng puno ng cherry blossom. Kasama ang dalawa pang friends, nag sagawa kami ng taimtim na pag hahanap ng murang flight at hotel. Wagi naman kami. Sa next blog ko na lang idetail ang cost at itinerary kasi iba ang gusto kong isulat dito. Basta mura sya pang hampaslupang budget. Di mo kailangan gumastos ng malaki pag mag babakasyon.
So ayun ready na ang lahat. Travel dates namin ay April 12-16. Pero April 11 lipad na ko kasi sa SG pa ko mang gagaling. Excited na ko… pinagkalat ko na sa office na mag ko-korea ako. Pero nung April 10, yung araw bago ako lumipad kinausap ako ng boss ko. Seryoso. Sabi nya, “Are you following the news?” So bilang tali-talinuhan sinagot ko sya ng “News?” hahahahaha! Patanong din!
Tapos yung next na pinag sasasabi nya ang nag-shook ng araw ko. Sabi nya mag-la-launch daw ng nuclear testing ang North Korea sa April 15. Nagpadala na daw ng mga aircarfts ang US at China sa Korea para in case ma-launch ang missile ay gegerahin ng US ang North Korea. Hindi daw advisable na mag travel ngayon sa South Korea dahil baka ma-sandwich kami sa giyera. Sandwich talaga.
Bigyan ko lang kayo ng background, ang boss ko ay OA as in super nuknukan to the highest level over acting. Pag sinabi mong di ka makakapasok kasi masakit ung legs or kamay, sasabihan ka na magpa x-ray. Na-hold nga yan sa airport dahil nagdala ng napakaraming gamot nung nakaraang overseas trip nya. Gamot daw sa sakit ng ulo, diarrhea, lagnat, sipon, ubo, allergy. Parang dala nya ang Mercury Drug.
At ito yung pinaka-nakaka pikon, sabi nya “If I were you, knowing my responsibilities and my family, I will not go or I will postpone my trip.”
Sarap sagutin ng “Pera mo pinang bayad ng plane ticket at hotel? Hihingi ba ko sayo ng pocket money? Ginanyan ba kita nung last trip mo? Di ba sinabihan pa kita ng Ingat! Enjoy!?”
Syempre di ko sya masagot sagot ng ganyan. Dapat may pag galang pa din at baka mawalan ako ng kabuhayan. Sinabi ko na lang na naka-open naman ang cellphone ko for communication. Pero sa totoo lang gusto ko syang iblock hahaha! May pahabol pa sya na in case magka war tumakbo daw kami sa pinaka malapit na embassy. Eh di sige. Oo lang ako ng oo at mabilis naman ako tumakbo.
Tapos nung uwian na, itong epal na kasama ko sa work, yung tinutukoy ko sa isa kong blog: 10 Tips Paano Wag Ma-Beast Mode Sa Kasama Mo Sa Trabaho. Nag goodbye sa kin… “enjoy your trip I hope there’s no war.” Parang gusto kong mang giyera ng tao. Wala namang mali sa sinabi nya pero yung manner ng pagkakasabi parang yung hindi na ako makakabalik. Napakalma ko naman sarili ko dahil di ako napatol sa shitsu.
So ayun, April 11 tumuloy pa din ako. Hindi ako nagbasa ng news. Minsan yang mga news na yan nakakapagpa dilim ng pananaw sa buhay. Gusto ko lang isipin ang mga magagandang bagay na mangyayari. May tili-ling lang yung nag e-expect ng bad things.
Kinalimutan ko mga pinagsasabi ng boss ko at ni shitsu. Lumipad pa din ako papuntang Korea at nagkita kita kami ng ate ko at 2 pang friends dun. Wala naman akong naramdamang giyera or naamoy na nuclear. Yung mga taong nakatira dun ni hindi sila nag-wo-worry, tuloy ang buhay. Madami kaming nakasalamuhang locals na mababait at helpful at sarado ang pores. Basta kwento ko sa next blog kasi mahaba na ito. Ang ganda ng Seoul 🇰🇷 kailangan ko ng moment para i-absorb lahat. Hahaha. Di ako nakapag blow ng candles pero natupad ang wish ko.
Sumakit ang mga binti namin kaka lakad pero sulit, busog naman ang memory ng phone ko ng pictures at boomerang videos. Nadagdagan din ang aking kaalaman as a human hahaha. Sabi nga nila, travel broadens the mind. Medyo naramdaman ko naman na naging broad minded ako.
Ang dami kong ipinagpapasalamat sa Lord. Sa dagdag na taon, sa family ko, sa mga kaibigan ko, sa buhay na meron ako at nakauwi ako ng ligtas… ako at ang aking mga pinamiling face mask 🙂
Ngayon lang ako nagbasa ng news. Nung April 15 nag-launch pala talaga ng missile ang North Korea pero… failed! Pagka-launch sumabog agad ito at hindi na nakalipad sa ere… parang kwitis na supot ganun. http://www.cnn.com/2017/04/15/asia/north-korea-missile-test/index.html
Happy birthday to me! Kamsahamnida! ♥
