Napapadalas punta ko sa Marina Barrage. Tong week na to naka-tatlong beses na. May lugar kasi dun na gustong gusto ko puntahan pag gusto ko huminga. After work mag-bu-bus lang ako papuntang Bayfront station tapos lalakarin ko na lang from MBS, may nalaman akong shortcut sekretong malupet. Ayokong aminin na na-bbwisit ako sa work, pero naka tatlong punta na ko sa Marina Barrage this week so parang ganun na nga hahahahaha! Ayoko talagang pag usapan ang trabaho dahil baka may mag print nanaman ng blog ko maisumbong nanaman ako sa HR hahahahaha. Pero nung Monday talaga ang pinaka hype woooo! Nag-off talaga ako ng phone at nag punta dun. Bumili ako ng food at dun na lang ako kakain at maglalabas ng sama ng loob.
Oo nga pala ang Marina Barrage ay Dam kung saan iniipon ang tubig na dadaan sa proseso para maging fresh water. So dito nanggagaling yung iniinom at pinanliligo namin. Nag sisilbi din itong pang control ng baha at pasyalan na din kasi connected sya sa Gardens By The Bay. Pero para sa akin, pag gusto mo mag emo, punta ka dito.
2 storey lang yung building nito na pa-spiral tapos may rooftop. Hindi ko ma-describe masyado. Kaya ito yung link ng website Marina Barrage.
Eto sya sa araw.
Green roof ang tawag nila dyan sa rooftop na covered ng bermuda grass. Sa hapon masarap magpalipad ng saranggola dito, madami ding nag p-photoshoot at nag pi-picnic. Masarap ang simoy ng hangin at malayo ka sa chararat na kasama mo sa office. Hahahahaha!
Eto naman sya sa gabi.
Yes madilim. Sinadyang walang ilaw ung observatory area. May dim light lang sa mga upuan na semento at sa lakaran. Dahil madilim, makikita mo ung liwanag ng bituwin (nasan ang bituwin?) at ganda ng city sa gabi. Kaya nasabi ko magandang mag emo dito kasi di ka makikilala.. madilim nga.. unless tapatan mo ng flashlight ung muka mo at yung makakasalubong mo.
Sa gabi din marami ang nag-jo-jogging, nag-b-bike, nag-s-scooter at nag-di-dinner dito. Ewan ko kung saan nakukuha nung iba ung energy nila, hanggang 10pm may natakbo pa din.
So pagkadating ko sa rooftop umupo na ko sa paborito kong spot. Kung saan overlooking ang Central Business District at Marina Bay Sands. Gutom na ko, kasi malayo layo ung nilakad ko. Habang kumakain ako may dumating na 4 na tao (2 babae, 2 lalaki ata haha) galing sila sa jogging. At sa tabi ko pa talaga sila nag e-air bending at nag stretching at squating habang ako kumakain ng kanin. Hiyang hiya naman ako sa pag wo-work out ng airbender squad, kailangan talaga ipa-muka sa akin ang fit and healthy lifestyle ganyan. After 15 minutes tapos na ko kumain, umalis na din sila parang pinatapos lang nila ako kumain. Saya.
Ok panahon na, nag pasak na ko ng earphone, nagpatugtog ako ng instrumental song sa spotify ganyan hahahahahha! Habang naka-tingin sa mga mailaw na buildings dama ko na ung emosyon.. eto na.. nadadala na ko ng music.. papatulo na luha ko.. biglang may nag tagalog…
Ateng 1: Wala nanaman syang trabaho!
Ateng 2: Nanaman? Pang ilan na nga yan?
Me (sa isip): Mga ateng moment ko to dun kayo sa kabila.
Nilakasan ko ang volume ng music ko, pero nariring ko pa din ung usapan nila. Hanggang interesado na din ako makinig sa kanila. Paka chismosa ko. Gusto ko na sumabat.. gusto ko na sabihin.. te hiwalayan mo na hanap ka ng iba yung may trabaho. Hindi ako makapag emo emo dito.
Natapos naman kwento ni ateng sa jowa nyang ang hobby ay ang pag-reresign sa trabaho, so jogging ulit sila. So balik ulit ako sa drama. Pero few minutes lang may nag datingan na naman, mga turista na kumukuha ng litrato.. eh ang ganda naman kasi talaga ng view… nainggit ako sa ginagawa nila, nakita ko na lang sarili ko na nakuha na din ng picture. Infairness naman sa akin hindi lang puro selfie ang alam ko sa buhay may magaganda din akong kuha. Ayan nakaka proud.
May nagdatingan ulit na mga grupo, mga babaeng chekwa may dalang ilaw hahaha. Ang iingay nila pero bat ok lang sa akin, madami na kong kasama. Tingin ko yung lugar na kinauupuan ko ay stop over ng mga nag-jojogging pag pagod na sila at maganda ding spot pag gusto mong kunan ng picture ang city.
Nag iba yung atmosphere biglang sumaya. Teka bat nga ba ko nag e-emo eh ang saya saya kaya mabuhay. Umalis na ko sa kinauupuan ko, mag iikot ikot na lang na lang ako at kukuha na lang ako ng pictures tapos i-aapply ko ang rule of thirds awuw. Pinalitan ko na music ko ng masaya, yung jologs playlist ko ganyan.
Gamit ang cellphone ko, i-tour ko na lang kayo sa paligid ng Marina Barrage ano po.
Lagpas 10pm na ko nag decide na ok na uwi na ko. At ok na talaga ako. Kaya ko ng harapin ang bukas hahahahaha. Walang nabago sa sitwasyon andyan pa din yung kinaiinisan ko sa trabaho, pero iba na tingin ko sa kanya. Siguro katulad ng tubig sa Dam, kailangan ko dumaan sa proseso ng filtration para maging puro, dalisay at wagas hahahhahaha ewan parang slogan ng fabric softener. Ayun pakiramdam ko fresh na ulit hahahahaha!
Yun lang po at mabuhay ang mga bloggers na hindi journalist. Hahahahaha!
P. S.
